گذار از مراقبتهای دیابت در دوران کودکی به جوانی

 بر اساس یک نظرسنجی در آمریکا تغییر مراقبتهای بهداشتی دیابت نوع 1 برای کودکان در گذار از کودکی و نوجوانی به جوانی (از پزشک اطفال به پزشک بزرگسالان) بهبود یافته است.

 یک گروه از محققان در بوستون اعلام کردند که به روند انتقال بهتری برای ارائه ی روشهای کارآمدتری برای مراقبت‌های بهداشتی از جوانان مبتلا به دیابت نوع 1 نیاز داریم.

دکتر Garveyاز بیمارستان کودکان بوستون می‌گوید: ما هنوز به کار بیشتری برای اجرای دستورالعمل‌های فعلی برای آماده سازی این انتقال و هماهنگی در مراقبتها نیاز داریم، ما به توسعه‌ی سیستمی نیاز داریم که به مراقبین بهداشتی برای ارائه خدماتی کارآمدتر، آموزش‌های آماده سازی انتقال استاندارد و مشاوره برای جوانان مبتلا به دیابت، کمک کند.

از دو گروه از جوانان بالغ مبتلا به دیابت نوع 1 در مورد تجربیاتشان در انتقال از پزشک کودکان به پزشکان بزرگسالان سوالاتی پرسیده شد، در مجموع 303 نفر از آنها هنوز تحت مراقبت پزشک کودکان بودند و 209 نفر از آنها درحال حاضر تحت مراقبت پزشک بزرگسالان قرار گرفته بودند.

دلبستگی عاطفی

 در گروهی که همچنان تحت مراقبت پزشکان اطفال بودند، سن انتقال بیماران به مراقبت توسط پزشک بزرگسالان، حدود 22 سال بود و دو سوم از آنها ابراز داشتند آنها دلبستگی عاطفی شدیدی به ارائه دهندگان مراقبتهای دوره‌ی کودکی خود داشتند و این موضوع دلیل ادامه‌ی درمان آنها توسط پزشکان اطفال است. در مقایسه، در انگلستان سن انتقال از پزشک اطفال به بزرگسال معمولاً قبل از رسیدن به 18 سالگی است.

بیش از 80 درصد از افراد در گروهی که تحت درمان توسط پزشکان اطفال بودند، گفتند که در مورد مراقبتهای عمومی دیابت با تیم مراقبتهای بهداشتی خود صحبت کرده اند، در حالیکه در مورد نوشتن نسخه‌ها و تعیین وقت ویزیت به ترتیب 60 درصد و 55 درصدافراد به بحث در مورد انتقال به پزشک بزرگسالان یا طرحی در همان محل، با مراقبین بهداشتی خود گفتگو کرده بودند.

 به کمتر از 20 درصد از این افراد برگه ی انتقال به پزشک بزرگسالان داده شده بود، اما در گروهی که مراقبتهای خود را از تیم مراقبین بهداشتی بزرگسالان دریافت می‌کرد سن انتقال حدود 19 سال بود.

63 درصد از افراد گفتند که آنها پس از دریافت نامه‌ی ارجاع، به پزشک بزرگسالان مراجعه کردند، از این گروه 60 درصد ابراز داشتند که آنها آمادگی تغییر تیم مراقبتی خود را داشتند و مشخص گردید که این افراد کمتر به عوارض مرتبط با دیابت مبتلا بودند.

اما 21 درصد از آنها گفتند که حدود 6 ماه یا بیشتر زمان تا انتقال به پزشک بزرگسال صرف کردند.

 توصیه‌های جدید

نویسندگان مقاله معتقدند: دلبستگی به پزشکان اطفال و گروه مراقبتهای دوران کودکی یکی از موانع انتقال بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 به مراقبتهای ارائه شده توسط پزشک بزرگسالان است، همچنین چنانچه والدین بیمارانی که به مشکلات مزمن سلامت مبتلا بودند و خود بیمار، دلبستگی بیشتری به تیم قبلی داشته باشند بهتر است بطور مستقیم با آنها مشاوره انجام شود.

محققان پیشنهاد کردند که مشاوره‌های خود مدیریتی بهتری با این افراد باید انجام شود، برنامه‌ی خاصی برای آنها تدوین گردد و یک ارجاع اختصاصی برای این افراد به یک پزشک بزرگسالان خاص انجام گیرد. دکتر Garvey افزود: ما همچنان نقایصی را در اجرای مشاوره‌های آماده سازی برای انتقال از پزشک اطفال به پزشک بزرگسالان مشاهده می کنیم، اولویت در آماده سازی انتقال و ارائه ی طراحی برای این انتقال ممکن است تعامل بزرگسالان جوان را در مراقبتها در طی این انتقال افزایش دهد و از آنها در برابر شکافهای مراقبتی و عوارض جانبی ناشی از آن  محافظت کند .

یافته‌های این پژوهش درمجله Diabetes Care منتشر شد.

منبع:

www.diabetes.co.uk/news/2017/jan/transition-from-pediatric-diabetes-care-could-be-improved,-researchers-say-99164101.html